Evet, Tanrı’nın kişisel bir ismi vardır. Musa, yanan çalıyı gördüğünde Tanrı’yla karşılaştı. Neler olduğuna Kutsal Kitap çerçevesinden bakalım.
“Musa şöyle karşılık verdi: “İsrailliler’e gidip, ‘Beni size atalarınızın Tanrısı gönderdi’ dersem, ‘Adı nedir?’ diye sorabilirler. O zaman ne diyeyim?” Tanrı, “Ben Ben’im” dedi, “İsrailliler’e de ki, ‘Beni size Ben Ben’im diyen gönderdi.” (Mısırdan Çıkış 3:13-14)
Gördüğünüz gibi Tanrı kendi ismini “Ben’im” diye ifade ediyor. Ne var ki, bazı insanlar Tanrı’nın isminin Yahve veya Yehova olduğunu söylüyorlar. Böyle söylemelerinin sebebi, İbranicede (Mısırdan Çıkış kitabı İbranice yazıldı), “Ben’im” sözcüğü אֶהְיֶה şeklinde, yani YHWH yazılmasıdır. Bu dört harf Tetragramaton olarak bilinmektedir. Bu nedenle İngilizcede birçok çevirmen, Tanrı’nın isminin aslında Yahve olduğunu iddia ediyorlar.
Bununla birlikte, Tanrı’nın kişisel ismi “Ben’im”dir.
Tanrı’nın ismi O’nun karakterini, varlığını, ihtişamını vs. yansıtır. Türkçe konuşan bizler, bazı isimlerin ne almana geldiklerini anlamakta zorluk çekebiliriz. Ancak aslında ne ifade ettiklerini daha iyi anlamak için Amerikalı Kızılderililere bakmamız yeterli olacaktır. Onların “Koşan Ayı,” “Uçan Şahin” vs. gibi isimleri vardı. Taşıdıkları isimler, onların temsil ettikleri özellikleri anlatırdı, yani bir nevi karakterlerini yansıtırdı. Aynı şey, Kutsal Yazılar için de geçerlidir; Kutsal Yazılarda her ismin ayrı bir anlamı vardı. Örneğin, Nuh “umut, esenlik” anlamına geliyor. Metuşelah “ölünce gelecek” demektir. Kutsal Yazılar bu tarz anlamlar taşıyan isimlerle doludur.
Tanrı’nın “Diğer” İsimleri
Kutsal Kitap, Tanrı için diğer isimler ve sıfatlar da kullanır. Onlardan bazıları aşağıdaki gibidir:
- El Şadday – “Her şeye gücü yeten Tanrı.” Bu unvan ilk kez Yaratılış 17:1’de, Tanrı’nın İbrahim’le antlaşmasını yenilerken kullanılıyor.
- Ey Elyon – “Yüce Tanrı” veya “En Yüce Tanrı.” Bu unvan ilk kez Yaratılış 14:18-21 ayetlerinde, İbrahim ile Melkisedek’in karşılaşmalarında karşımıza çıkıyor. Ayrıca bkz. Yasanın Tekrarı 26:19; 2.Tarihler 7:21.
- El Olam – “Ebedi Tanrı.” Bu unvan ilk kez Yaratılış 21:33’de geçiyor.
- El Gibbor – “Güçlü Tanrı.”
- Eskiden beri var Olan – Daniel 7:9, 13, 22’de yazılmıştır.
- Yaşayan Tanrı – 1.Samuel 17:26; Yeşaya 37:17; Mezmur 42:2; Yeremya 10:10’da geçmektedir.
- Rab Tanrı – Vahiy 1:8; 22:5.
- Her Şeye Gücü Yeten Rab Tanrı – Mezmur 89:8
- En Yücelerdeki Rab – Mezmur 7:17
“El” sözcüğünün defalarca kullanıldığını fark etmişsinizdir. “El,” Tanrı demektir.
“El, Tanrı’nın büyük şeyler gerçekleştiren ve yaratan olarak ifade eder. Bu tarz gücü kullanan, yapan, koruyan veya mahveden O’dur (krş. Çık. 15.bölüm). ‘El’ ayrıca Tanrı’nın yaratılışının bir parçası olarak çok daha yükseklerde, yaratılışının fonunda olduğunu göstermektedir (Mezmur 19:1).[1]
Sonuç
Böylelikle, Tanrı’nın ismi “Ben’im”dir ancak Kutsal Yazılar boyunca O’na atfedilen daha birçok unvan vardır. Toplamda, hepsi O’nun yüceliğini, büyüklüğünü, mükemmelliğini, yeterliliğini, sağlayıcılığını ve daha birçok şeyi ifade ederler.
[1] Elwell, Walter A., and Philip Wesley Comfort. Tyndale Bible Dictionary. Tyndale Reference Library. Wheaton, IL: Tyndale House Publishers, 2001
