Çev: Toğrul Salamzade
Dr. Albertus Pieters, “Bilim ve Kutsal Kitap” üzerine konuşurken şöyle der:
“Mucizeler konusu bu makalede tartışmayı planladığımız konunun dışında kalmaktadır, çünkü modern bilim ve Kutsal Kitap bu konuda açıkça tamamen uyum içindedir. Bilimin, Rabbimiz İsa Mesih’in Bakire Doğumu ya da Dirilişi gibi gerçek bir mucize hakkında söyleyebileceği tek şey, bunun doğa yasaları altında imkansız olduğudur; ve bu ifade Hıristiyan tarafından bilim adamından daha az vurgulanmadan yapılır.”
Burada, hem modern bilim adamının hem de Hristiyan’ın doğal yasadan bahsetmesine ve buna inanmasına rağmen, her ikisinin de bu terimle aynı şeyi kastetmediği unutulmaktadır. Hıristiyan doğal yasayı Tanrı’nın yaratılmış evrendeki olguları işleyiş biçimi olarak düşünür. Tanrı mucizevi bir şekilde çalıştığında bu yasaları geçici olarak bir kenara bırakır. Buna karşılık günümüz bilim adamı doğal yasayı, evrendeki olguların bir şekilde kendi başına ve kendi gücüyle var olan bir işleyiş yöntemi olarak düşünür. Buna bağlı olarak ortaya çıkan bir “mucize”, diğer tesadüfi olgulara bağlı olarak ortaya çıkan bir tesadüfi olgudan daha fazlası olmayacaktır. Kısacası, mucize konusunda bilim adamları ve Hıistiyanlar arasında biçimsel bir anlaşmadan başka bir şey yoktur. Bunu görememek büyük zararlara yol açmıştır. Tüm bunlar, insanların bize hem yaratılış hem de kurtuluş hakkındaki gerçeği öğretmek için özel vahyin gerekli olduğunu açıkça görmemeleri nedeniyle ortaya çıkmıştır. Bu şekilde kurtuluşun kendisine dair yanlış kavramları benimseriz.
– Cornelius Van Til, An Introduction to Systematic Theology, s.196
