Günah, Yasaya karşı gelmek demektir (1Yu. 3:4). Bunun da ötesinde günah, Tanrı’ya karşı edilmiş kozmik bir isyandır. Yeri, göğü ve görüp göremediğimiz her şeyi var eden Tanrı’nın emirlerine karşı gelmek demektir. Tanrı’nın isteğinin ne olduğunu Kutsal Yazılardan anlamak mümkündür. Dolayısıyla günah işlendiğinde ne yapılması gerektiği de yine Kutsal Yazılarda belirtilmiştir.
Günaha kılıf uydurmak, insanın yaptığı en iyi şeylerden birisidir. Hırsız çalar ve buna bir kılıf uydurur. Yalancı yalan söyler, buna bir bahane bulur. Örnekler saymakla bitmez. Fakat günah işleyen her Hristiyan’da ortak olan bir şey vardır: vicdandan kaçış. Vicdanı Tanrı bir yargıç olarak vermiştir. Nitekim vicdanı temiz tutmak Kutsal Yazılarda defalarca teşvik edilmiştir (Ör: Elç. 24:16; 1Ti. 1:19). Vicdanın suçlaması, doğal olarak insanı baskı altında bırakır ve insan bu aşamada kendisini üçlü yol ayrımının ortasında bulur. Soldaki yol, günahı görmezden ve duymazdan gelerek Tanrı’ya karşı kulakları ve gözleri kapatmaktır. Böylelikle insan hiçbir şekilde Tanrı’yı ve O’nun yollarını umursamaz. Ortadaki yol, Tanrı’nın sözleriyle kendisine bahaneler üretmektir. Başka bir deyişle bu, yılanın Aden Bahçesinde yaptığı şeyin aynısıdır, yani Tanrı sözünü çarpıtmaktır. Tanrı sözü çarpıtılırsa, günah işlenmeye devam edilebilir ve günah, günah olmaktan “çıkar.” Sağdaki yol ise tövbe ile Tanrı’ya yaklaşmaktır. Bu aşamada insan nefsi, sağdaki yolu seçmemesi için insana her türlü korkuyu yaşatır. Korkulara yenik düşen insan ya soldaki ya da ortadaki yolu seçer. Ancak Kutsal Yazılar, sevginin korkudan üstün olduğunu öğretir (1Yu. 4:18). İnsan, Tanrı’nın sevgisine güvendiği zaman O’nun huzuruna çıkmaya cesaret bulur (İbr. 4:16). Tanrı’nın lütuf tahtına cesaretle yaklaşmak, tıpkı Kral Davut gibi O’nun sevgisine güvenmektir ve bunun sonucunda imanlının yüreği yeniden kurtuluş sevinciyle dolup taşar (Mez. 13:5).
O halde günah sizi korkutmasın. Cesur olun çünkü aldığınız her nefes O’nun sayesinde alınmaktadır. O, kendisine ait olanları sever çünkü dünya yaratılmadan önce onları tanımış ve seçmiştir (Efe. 1:4). O’nun sevgisine güvenin, tövbe etmekten çekinmeyin çünkü tövbe, Hristiyan yaşamının olmazsa olmazıdır.
Sevgiyle kalın.
